Allah rahmet eylesin…

Yiğit ve mütevazi bir hocamızdı…

28 Şubatta DGM’lerin yargıladığı,düşüncesinden ve inancından dolayı müslümanların zindanlara gönderildiği zamanlardı…

Malatya cezaevinde yaklaşık 1 yıl beraber kaldık…

Bir gün bile incinmedik…

Daima müminlere karşı merhametine ve güleryüzüne şahit olduk…
Zulme karşıda bir o kadar; soyadı gibi keskin ve izzetli bir duruşa sahip idi…

28 şubatta herkesin sustuğu ve sindirildiği zamanlarda,O tek başına başörtülü kardeşlerimizin yanında yer aldı ve yiğit bir şekilde,Malatyalı kardeşlerimize Önderlik ve öncülük etti…

Malatya’ya her vardığımızda,Ramazan Keskin hocanın görev yaptığı mescidde namazımızı kılar,sohbetini dinlerdik…

Namazın arkasından,acı biberli Malatya ayranı ikram ederdi…

Mütevazi bürosunda ziyaretçileri ağırlardı…

Cezaevinde aynı koğuşta kalıyorduk…

Arada bir;Maraşlı arkadaşlar nasılsınız diye bir seslenişle bize seslenirdi…

Tatlı bir dile,zengin bir Gönül’e sahipti…

Cuma günleri, cezaevinde bizlere cuma namazını kıldırır,hutbe okurdu…

Biz daima hür müslümanlarız derdi…

“Allah’tan başkasına kulluk yapmayan müminler nerede olurlarsa olsunlar,hür ve özgürdürler.” Diyordu…

Evet,Bir Alim ve Fazıl kişiliğimizi daha kaybettik…

Rabbim gani gani rahmet eylesin…

Onun ardında kalan;İman,azim ve mücadele ruhu oldu…

Onun azmini,çalışkanlığını ve müminlere kucak açan,kardeşlik anlayışını sevdik biz…

Onun,müminlere karşı gülümseyişi kaldı hafızamızda…

Onun misafirperverliği ve dost canlısı içten ve samimi karşılayışı kaldı belleğimizde…

Şehitlerin arkasından yapılan,Şehitlerin anıldığı bir konferansa,Kahramanmaraş’a davet etmiştik yıllar önce…

Doyamadık hocam bu dünyada…

Rabbim inşallah cennette komşu olanlardan eylesin hep birlikte…