“Kurtla bir olup kuzuyu yedikten sonra çobanla oturup kuzuya ağlayanlar” dan kendinizi koruyunuz. Bu münâfıkları tanıyıp zararlarına mâni olmak Kur’an-ı Kerim’in buyruğudur.

Bakara sûresi 204. âyeti, “kurtla bir olup kuzuyu yedikten sonra çobanla oturup ağlayanları” târif ediyor: “İnsanlardan öylesi vardır ki, onun dünya hayatına dair sözleri senin hoşuna gider. O, kalbinde olmayana Allah’ı şahit tutar. Oysaki, düşmanların en amansızıdır. Dönüp gitti mi yeryüzünde fesat çıkarmaya, ekini ve nesilleri helâk etmeye koşar.”

Kurtla bir olup kuzuyu yedikten sonra çobana taziyede bulunanlar ve “vah çoban kardeş, nedir bu kurttan çektiğin!” diyerek ağlayanlar, insanlığın en haysiyetsiz tabakasıdır. Dinsizlerden daha zararlıdır bu taife. Cemiyet yapımızı içten çürüten bir virüstür.  

Sûret-i haktan görünüp, kurtların yediği kuzulardan pay alanları âyet buyruğunca aranıza almayınız. Çobanın mazlumluğundan dem vuran, sonra kurtlara temennâ eden, yâni darbeci generallere gülücük dağıtan, onların sofrasında yemlenen ikiyüzlüleri tanımak İslâm’ın emridir.

Nisa Sûresi 141. âyeti bu şenî tiplerin cibilliyetini şöyle târif buyuruyor: “Münâfıklar sizinle ilgili hâdiseleri çok yakından izler, devamlı olarak havayı yoklarlar:

‘Şayet Allah size bir zafer lütfederse: ‘Biz de sizinle beraber değil miydik?’ derler. Eğer kâfirler zaferden yana bir pay elde ederlerse onlara: ‘Bizim taraf size gâlib durumda iken sizi kollamadık mı, müminlerin size karşı savletini içten içe engellemedik mi?’derler...”

KURT SOFRASINDA OTURUP ÇOBANIN AĞITÇISI OLANLAR

Her vakit maskeli olur bunlar. Hem kurt sofrasında oturur, hem çobanın ağıtçısı olurlar. Ehl-i irfan boşuna dememiş: “Mürai yaş akıtsa aldanma münkir işidir.” 

Mürai: kalbi ile fiilleri aynı olmayan, sahip olmadığı duygu, düşünce ve amellere sahipmiş gibi davranan... Kurdun kılık değiştirip kuzuların arasına katılarak “ben sizdenim” demesi gibi... Kendi insanını vesayet rejiminin kurtlarına gammazlayan muhbir gazeteci ve bürokratlar gibi... Hz. İsa’yı çarmıha gerenlerin arasında en çok mürai tipler vardı.

Târihin ilk kanlı müraisi Hz. Ali’nin kaatili İbni Mülcem’dir. Hz. Ali’ye dost görünerek onun iyiliği ve yardımlarına mazhar olup, sonra da kurtların dediğini yapan bir namert, bir Harici... “Nice mürailer var, veli görünür / İbni Mülcem iken, Ali görünür.”

Kurtla işbirliği yapıp sonra çobandan yana görünenlerin maskesini ne zaman sıyıracağız? Kuzuları kurtlar tarafından yenen biz mazlum ve mazrur çobanlar ne zaman uyanacağız?