Dile kolay bir asır

Ne yağmurlar gördü ne fırtına

Hayat bir inişler ve çıkışlar seremonisi

Kâh seyretmek için çıktım âlemi yükseklere

Âlem seyretti beni alçaklara düşünce

Bir bakıyorsun coşkuyla tutunmuşken

Bir bakıyorsun modun düşmüş, hayatın kıyısında geziyorsun

Hâ düştün hâ düşeceksin

İşte gelgitler içinde yaşıyorsun hayatı

Yaratılmışların en şereflisi olarak

Ve verilmişken her şey senin hizmetine

Sen…

Sen bu dünyanın geçiciliğini biliyorken

Bir an gibi kısa bir zamanda geçmişken yarım asırlık ömrün

Hay huyun peşindeyken

Bundan sonraki zamanını nasıl değerlendireceğini hesap ediyorken

Herkesin bir hesabı varken

Hesap edicileri yaratan yüce Mevlâm

Senin hesabını hesaba kattı mı ki acaba?

Hâlâ sen neyin hesabını yapıyorsun

Bre yarım asırlık çınar

Asıl önemli olan SON

Game over

Yazdığında ekranda ne âlemde olacaksın

Onu söyle, onu düşün

İşte şimdi fırsat elinde

Koyverme, devam et iyiliğin öncüsü olmaya

Nefsini terbiye etmeye çalış sen

Dinleme kulağına fısıldanan

Kalbine gelen vesveseleri

Kalbin senin özün

Rabbinin sığdığı yer

Dünyadan, kâinattan, evrenden büyük olan

Özüne dön

Rabbine dön

Nereden nereye

Neler yazmak varken aklımda

Neler döküldü yazıya

Hayat da bazen böyle sürprizler yapmıyor mu insana

Beni benden alıyorsun

Nerelere savuruyorsun Ya Hu!

Savrulmalar içindesin

Ve sen bunun farkında değilsin

Düz gittiğini sanıyorsun

Rüyalar âlemindesin

Uyan, kendine dön de bir bak

Zaman nasıl da geçmiş, gitmiş

Dedim ya

Yarım asırlık bir ömür

Neler sığdırdın

Ama bir kendini kendine sığdıramadın

Meyveler duracak dallarda

Zamanı gelince

Senin ne zamanın var ki gelecek

Meyvelerinle fayda sağlayacaksın

İnsanlar, hayvanlar ve âlem

Sula ağacını

Durmadan çalış, çabala

Hakk için, Hakk’a varmağa

Gün gelecek meyveye duracaksın

Faydalanacaklar

Adını bilmeden

Durmadan, dinlenmeden

Bir eser bırakmak için son anlar

İyi değerlendir

İyi ol, iyi

Şu gök kubbede hoş bir seda bırakıyor kıymetliler

Sen de katıl o kervana

Namın yürüsün cihanda

Örnek gösteril şu âlemde

Bir kandil gibi ol

Işığını kendin için değil

Başkaları yolunu bulsun diye yak

Ve perde kapandığında

Ekranda tek cümle kalsın:

“O, yaşadı ve iz bıraktı.”

Vesselam.