Belediye Meclisi’nin 08.03.2000 tarihli oturumunda alınan 1/11 sayılı kararla bazı mahalle sınırlarının değiştirilmesi ve yeni mahalleler oluşturulmasına karar verilmiştir. Bu kararla Yunus Emre Mahallesi’nden bölünen kısma Şehit Abdullah Çavuş Mahallesi ismi verildi. Mahallenin batı sınırının Tiflis Caddesi, kuzey sınırının Necip Fazıl Kısakürek Bulvarı, doğu sınırının Mustafa Or Caddesi ve Hayati Vasfi Taşyürek Caddesi şeklinde olması kabul edildi.

Mevcut haliyle kuzeyinde Mimar Sinan Mahallesi, doğusunda Akif İnan Mahallesi, güneyinde Piri Reis Mahallesi, batısında Haydar Bey Mahallesi yer almaktadır. Hacı Hüseyin Kara Cami ve Necip Fazıl Kısakürek İlköğretim Okulu mahalle sınırları içinde yer alır.

Mahalleye ismi verilen Abdullah Çavuş Milli Mücadelede kahramanlarımızdan ve şehitlerimizdendir. 1891 ‘de doğar. Medineli oğullarından Sofu Mehmet Ağa’nın oğludur. Annesinin adı Fatma’dır. Medrese eğitimi alır. Askerlik öncesi baba mesleği olan tabakçılık (deri işlemeciliği) yapar. Güçlü kuvvetlidir. Mesleği de onu gerektirir. Kavgacı bir mizacı da vardır.

Ailesi ile birlikte yazları Dereli Köyü Güzlek mevkiindeki bağ evine göçer. Kendisi ve kardeşlerinin şehirde oldu bir yaz günü Ermeni bağ komşuları ile babası Alman Konağı civarında kavgaya tutuşur. Sofu Mehmet’i yalnız yakalayan Ermenilere onu fena halde tartaklarlar. Anası Fatma Hanım oğullarına haber göndererek babalarının durumunu bildirir. Abdullah hemen vakit kaybetmeden Güzlek’e bağ evine varır. Babasının durumunu görür. Anasına sorar “ne oldu?” diye. Anası anlatır. “Babanız gavurlarla dövüştü” der. Abdullah Kızgın; “Böyle dövüş mü olur. Ortada ölü yok” diyerek Alman konağına gider ve Ermenilerden birkaçını haklayarak kaçar. Yakalanmamak için Kapıçam Hanın’a gider. Orada da 3-4 Ermeninin bir Müslüman gence hareket ettiklerini görünce dayanamaz. Yakalanmamak için Kapıçam Hanın’a gider. Orada da 3-4 Ermeninin bir Müslüman gence hareket ettiklerini görünce dayanamaz. Ermenilere müdahale eder. Kaçan Ermenilerden biri onu tanımıştır. Gider zaptiyeye haber verir. Abdullahı yakalayamayan zabtiye babası Sofu Mehmet Ağa dahil sülaledeki hemen herkesi toplayıp nezarete atar. Abdullah durumu öğrenince gidip teslim olur.

Seferberlik ilan olduğunda ise askere gider. Osmanlının son dönem girdiği tüm cephelerde savaşır. Osmanlının yenik sayılması ve silah bırakması ile Çavuş olarak terhis olur. Memleketine tekrar 12 yıl sonra döner. Dönüşümde evde kimseyi bulamayınca Tuz Han’a yerleşir. Ailesi onun döndüğünü bağ evinde haber alınca derhal şehre iner. O kadar değişmiştir ki kendisini öz kardeşleri bile tanıyamaz.

Birgün mahallede kel Beğin ocağında arkadaşları ile otururken Kadıoğlu Hacı Mustafa Efendi atıyla gelerek “Hırlak gavuru Kuyucak da yolumu kesti. “Kadıoğlu, hepinizin etini kıyma çektireceğiz” diye hakaretler etti” der. Kimse sesini çıkartamaz. Abdullah Çavuş Kalkar Kadıoğlu Hacı Mustafa Efendinin atının boynunu okşayarak “Hacı Efendi sen eve git istirahatına bak, bir gerekeni yaparız” der.

Akşam olunca kardeşi Seydi Halit ile akrabadan birkaç genci yanına alarak Kuyucak’taki Ermeni Kahvesine varıp otururlar. Vakit ilerleyip Ermeniler kafayı çekip de iyice sarhoş olduklarında ise hiçden bir bahane ile kavga çıkartıp hepsini bir güzel döverler.

Şehrin işgali üzerine silaha sarılarak en önde mücadele eder. Kuvay-ı Milliye’nin Hatuniye mahalle sorumluluğunu üstlenir. Kuytul Mahallesi’nde düşman Karargahı olan Alaca Orçan’ın evini içindeki Fransız ve Ermeni kuvvetleri ile birlikte ateşe verir.

Kardeşleri Medinelioğlu Ahmet ve Medinelioğlu Seydi Halit’in yanı sıra dayısının oğlu Emiroğlu Osman, Kasap Ziya, Çınçınoğlu ve Gödeoğlu Hüseyin Ağa Silah arkadaşlarıdır.

Fransız birlikleri ile Ermenilerin irtibatını sağlayan ve düşmanın önemli karargahlarından olan Katolik kilisesini yakmaya çalışırken 2 şubat 1920 de vurularak şehit düşer.