Şehid. Maraş’ta 1838’de doğdu. Nalbantlık yaptı. Evi Hatuniye mahallesinde idi.

Savaş başlayıp şehir boşaltılmaya başladığında oğlunun ısrarlarına rağmen evini terk etmeyerek “Ermeni komşularımız bize bir zarar vermez. Sen çocuklarını al götür” der. Zaten yaşı 82 olmuş, gözleri de görmez olmuştur.

Ne var ki 8 Şubat 1920’de savaşın en kızıştığı bir günde yıllarca komşuluk yaptığı Ermenilerin ateşe verip yaktığı evinde eşi ile birlikte diri diri yakılarak şehid edilir.