Mahallenin doğusunda Kanuni Mahallesi ile sınır çizgisini oluşturur. Yavuz Selim Caddesi’nin bitiminden kuzeye doğru uzanırken Şeyh Şamil Mahallesi ile Yahya Kemal Mahallesi arasında sınır çizgisini oluşturarak Şeyh Şamil Caddesi ile birleşir.
Caddeye ismi verilen Sürmeli Bey, Aşık Sürmeli olarak bilinir. Saz şairidir. Bir Türkmen yörüğü ve halk ozanı olarak Maraş ve Bozok (Yozgat) bölgesinde 18. Yüzyılda yaşamıştır. Hayatı hakkına fazla bir bilgi bulunmamaktadır.
Bazı ozanlar onun Senem Ayşe ile olan atışmalarından söz etmektedir.
Halk tarafından sevilen bu yanık sesli ozanı elinde kavalı, sırtında sazı konar göçer Türkmenlerle birlikte dolaşır. Bazen bir çamın dibinde rastlanır. Sazının tellerini konuşturur bazen bir derenin kenarında kavalını çalar. Aşık olduğu gönlünün sevgilisini düşünür. O sevgili ki güzelliği dilden dile yayılmış, ahu gözlü, sürmeli kaşlı, ay yüzlü bir dilberdir. Babası bir Türkmen beyi ve çok sert bir adamdır. Sürmeli Bey, ailesini salarak, babasından sevdiğini istetir, mağrur adam, kızını bir çobana vermeye yanaşmaz. Araya beyler, ağalar, girer ama boşuna, bir türlü gönlü olmaz kızın babasının ve iki sevgili birleşemezler.
Üzüntüsünden sürüsünü bırakan Sürmeli Bey alır sazını eline kendine bir dergah kurar. Aşkını, yanık türküleriyle dağlara ağaçlara anlatır. Küser otağına, obasına ve alır başını gider. Onu bir daha gören olmaz. Dertli kavalına üflediği, işli sazına söylettiği nameler kalır geriye. O gün bu gündür dillerde yankılanır Sürmeli Bey’in türküleri.