Dünyanın geçici nimetleri insanı mutlu edemez…

Anlık bir mutluluktur dünyadaki herşey…

Namaz kıldığınız zaman,kalbinizde oluşan lezzeti,hiçbir şeyde bulamazsınız…

Bırakın maddeye bağlanmayı…

Madde,insanın hizmetinde olmalı…

İnsan,maddeye hizmet etmemeli…

İnsan,Allah’a kulluktan uzaklaştıkça,rabbini unutuyor,zamanla maddeye kul olmaya başlıyor…

İnsan,Allah’ın emirlerini unuttuğu zaman,nefsine kulluk yapmaya başlıyor…

Çevremizde önceden belli tanıdığımız,önceliği doğrular ve hakikatler olan nice insanlara şöyle bir baktığımız zaman,dünyaya daldıkça,hayatın içinde kaybolduklarına şahit oluyoruz…

Allah’ın emir ve yasaklarına öncelik vermesi gereken bir alimi,dünyalık bir mesele uğrunda bağırırken görebiliyoruz…

Allah için fedakarlık yapmayı terkeden bir dostumuzu,basit bir eşya uğrunda kavgalarda görebiliyoruz…

Komşusu aç kalmış,susuz kalmış,görmeyen bir nesil haline geldik…

Önceleri komşularımızı,akrabalarımızı ziyaret ediyorduk…

Evimizde pişen ne varsa,bir tabakta komşumuza ikram ediyorduk…

Tarhanayı serdiğimizde,yakın komşularımıza ve yakın akrabalarımıza,gazetenin arasında firik gönderiyorduk…

Üstelik,2-3 çığ,tarhana firiği dağıttığımız halde,tarhanamız bereketlenirdi…Kışın soğuk gecelerde,ikram ederdik,birlikte yerdik,ama bol bol yeterdi yaza kadar…

Aç gözlülük ve bencillik, bizi helaka sürüklüyor…

Kimseyi görememek ve gözetmemek,bizi fakirliğe ve huzursuzluğa sürüklüyor…

Bereket ve huzur kayboldu,bulabilen bir adım beri gelsin…

Bu sebepten; bir zorlukla,bir felaketle karşılaştığımız zaman yıkılıveriyoruz,direncimiz azalıyor…

Şeytana,dünyalıklara,nefsin isteklerine ve zalimlere karşı direncimiz azalıyor…

Bakınız Kuranı Kerim’de Rabbimiz şöyle buyuruyor:

“Allah'a ve Resulüne (savaşta bütün emirlerine) itaat edin, birbirinizle sakın çekişmeyin, yoksa korkuya kapılıp, birlik gücünüzü yitirirsiniz, (zorluklara karşı da) Sabredin. Çünkü Allah, sabredenlerle beraberdir.” (Enfal süresi:46)

Şimdilerde insanlık birbirini düşünmüyor…

“Vur patlasın,çal oynasın” havasında…

“Bana değmeyen yılan bin yaşasın” tarzında…

“Vazifemi yaparım,başımıda sallarım” kaygısında…

Birbirimizi unutursak,gücümüz gider…

Birbirimizi sevemezsek,huzurumuz kaybolur…

Bereket kaybolur,mutluluk kaybolur…

Bölüşürsek,yardımlaşırsak,birbirimizi seversek,Allah’ta bereket yağdırır,huzur ve rahmet yağdırır üzerimize…

Selam ve sağlıcakla kalın…