Belediye Meclisi’nin 08.03.2000 tarih ve 2/11 nolu kararı ile mahalle üç kısma ayrılmıştır. Bir kısmı Şeyh Şamil Mahallesi’ni oluştururken bir diğeri kısmı da Bağlarbaşı Mahallesi’nin bir bölümünü oluşturmuştur. Mevcut halinin güney sınırının Akid Sokak, batı sınırının Tevfik Kadıoğlu Bulvarı, kuzey ve doğu sınırının ise Alparslan Caddesi olarak belirlenmesi kabul edilmiştir.
Mevcut haliyle kuzeydoğusunda Şeyh Şamil Mahallesi, güneyinde Bağlarbaşı Mahallesi, batısında ise Şeyh Adil Mahallesi bulunmaktadır. Zülkadiroğlu Camii, Hacı Hüseyin Camii ve Yavuz Selim İlköğretim Okulu mahalle sınırları içerisinde yer alır.
Mahalle ismini Dulkadir Beyliği’nden alır. Dulkadir Beyliği, 1337’de Maaş ve Elbistan’da Türkmen Beyi Zeyneddin Karaca Bey tarafından kurulmuştur. Dulkadir Beyliği topraklarında yaşayan Türkmenlerin çoğunluğu Oğuzların Bozok koluna mensup Bayat, Beydilli ve Avşar boylarından oluşmaktaydı. Anadolu Selçuklu Beylikleri içinde en son kurulanlardan biri olan Dulkadir Beyliği, 1337’den 1515’e kadar 178 yıl hakimiyet sürmüştür. Bu beylik, Osmanlı devletine Ramazanoğulları Beyliği’nden sonra en son katılandır. 1515-1522 tarihleri arasında Osmanlılara tabi olarak yedi yıl daha varlığını sürdürmüştür. Mücadeleci bir yapıya sahip olan Dulkadir beylerinin yarısından fazlası Osmanlı ve Memluklarla girdikleri mücadelede hayatlarını kaybetmişlerdir.
Alaüddevle Bozkurt Bey zamanında gücünü zirvesine ulaşan Dulkadir Beyliği’nin sınırları: Maraş, Elbistan, Afşin, Göksun, Andırın, Pazarcık, Kayseri, Zamantı (Pınarbaşı), Sarız, Köstere (Tomarza), İncesu, Kırşehir, Ankara, Kırıkkale, Keskin, Bozok (Yozgat), Malatya, Darende, Doğanşehir, Harput (Elazığ), Çemişkezek, Besni, Hısn-ı Mansur (Adıyaman), Kahta, Gerger, Diyarbakır, Urfa, Çermik, Rumkale (Halfeti), Ayıntap (Antep), Bulanık (Bahçe), gündüzlü, Amik Ovası, Antakya, Güğercinlik (Islahiye Bölgesi), Trablusşam, Sis (Kozan), Kars-ı Zulkadiriye (Kadirli), Üzeyr (Payas) ve Ayas’a (Yumurtalık) kadar genişlemiştir. Ayrıca Çorum, Çankırı ve Sivas gibi yerlere kadar Dulkadir Türkmenleri yerleşmişlerdir. Memluklar ve Osmanlılar tarafından Maraş ve Elbistan bölgesi Vilaye-i Türkman, bölgeye hakim olan Dulkadir beylerine de Türkmen Beyi denmiştir. Yukarıda ismi geçen şehirler Dulkadir şehri olmuş, buralarda günümüze kadar Dulkadir Türkmenlerinin torunları yaşamaya devam etmişler ve günümüzde kendilerini Dulkadirli olarak görmektedirler. Dulkadirlilerin hakim olduğu Kahramanmaraş, Kayseri, Kırşehir, Konya (Eğreğli) ve Malatya (Doğanşehir) gibi yerlerde Dulkadirliler Dernekleri bulunmakta olup, bu dernekler bölgelerinde Dulkadir kültür ve geleneklerini yaşatmaya çalışmaktadırlar. Ayrıca Şah İsmail2in Anadolu’daki faaliyetleri sırasında Dulkadir ülkesinden bazı Türkmenler ona katılarak İran’a gitmişlerdir. Günümüzde İran’da Dulkadir ülkesinden bazı Türkmenler ona katılarak İran2a gitmişlerdir. Günümüzde İran’da Dulkadir Türkmenleri varlıklarını sürdürmektedirler.
Dulkadir Beyliği Osmanlı Devleti tarafından 1522’de tamamen ortadan kaldırılmasına rağmen, bu beyliğin yönetici ailesi kaybolmamış ve Osmanlı yönetiminde önemli görevler almışlardır. Balkanlarda ve diğer Osmanlı topaklarında bu aileye mensup birçok kişi hizmet etmiştir. Hala günümüzde aile mensupları özellikle Maraş’ta varlıklarını sürdürmektedirler.
Dulkadir Beyleri imar faaliyetlerine büyük önem vermişlerdir. Dulkadir şehirlerinde başta cami, medrese, buk’a, hankah, zaviye, türbe, han, hamam, köprü, çeşme gibi birçok mimari eserler inşa ettirmiş olup, bunlar günümüze kadar varlıklarını sürdürmüşlerdir. Dulkadir Beyleri bu eserlerin yaşaması ve fonksiyonunu devam ettirmesi için zengin vakıflar tesis etmişlerdir.