Belediye Meclisinin 08.03.2000 tarihli oturumunda alınan 1/11 sayılı kararla bazı mahalle sınırlarının değiştirilmesi ve yeni mahalleler oluşturulmasında karar verilmiştir. Bu kararla Binevler Mahallesinden bölünen kısma Cumhuriyet Mahallesi ismi verildi. Mahallenin güney sınırının Necip Fazıl Kısakürek Bulvarı, doğu sınırının Tebriz Caddesi, kuzey sınırının 84. Sokak, batı sınırının ise açık tutulmasına karar verildi.
Binevler Mahallesi 1980 sonrası planlı bir şekilde hızla gelişmiş ve aşırı büyüme gösterince de Belediye Meclisi kararı ile bölünerek yeni mahalleler oluşturulmuştur. Cumhuriyet Mahallesi de yeni oluşan bu mahallelerdendir.
Jandarma Alay Komutanlığı, Vali Konağı, Yeni Adliye Sarayı mahallenin sınırları içerisinde yer alır.
Mahalleye isim olan cumhuriyet, hükümet başkanının, halk tarafından belli bir süre için ve belirli yetkilerle seçildiği yönetim biçimidir. Egemenlik hakkının belli bir kişi veya aileye ait olduğu monarşi ve oligarşi kavramlarının zıttıdır.
Cumhuriyet kelimesi Arapça kökten 18. Yüzyılda Osmanlı Türkçesi’nde türetilmiş bir isimdir. Arapça cumhur kökü “bir araya toplanma, topluluk oluşturma”, bu kökten türeyen cumhur ise “bir araya toplanma, topluluk oluşturma” , bu kökten türeyen cumhur ise “cemiyet, toplum, kamu” anlamına gelir. 18. Yüzyıl Avrupası’nda monarşi ile yönetilmeyen Hollanda, İsviçre (ve 1789 Devrimi sonrasında Fransa) gibi ülkeleri tanımlayan Latince respublica ile Fransızca republique sözcüğünün Türkçe çevirisi olarak benimsenmiştir.
Osmanlı Devleti’nde cumhuriyet fikri ilk kez 1870’li yıllarda Genç Osmanlılar ve Mithat Paşa tarafından (açıkça savunulmaksızın) tartışılmıştır.
Cumhuriyet adı verilen yönetim biçimleri, yöneticilerin göreve getirilmesinde veraset yöntemini reddetmiştir.
Cumhuriyet adı verilen yönetim biçimlerinde halk, yönetimini beğenmediği yöneticileri, belli aralıklarla yinelenen seçimlerde değiştirebilmek imkanına sahiptir. Bu nedenle yöneticiler, toplumu keyfi biçimde yönetemezler; halkın isteklerini ve beğenilerini göz önünde tutmak zorunda kalırlar. Bir başka deyişle, yöneticilerin iradesi mutlak değil, halk iradesi ile sınırlıdır.
Cumhuriyetlerde bu özellikler, yönetenleri siyasal bakımdan halka “sorumlu” duruma getirir; yönetilenleri tebaa, kul olmaktan çıkarıp vatandaşlık konumuna yüceltir.
Yönetilenler, “hükümdarlık (monarşi)” adı verilen yönetim biçimlerinde tebaa veya kul durumundadırlar.
“Tebaa” veya “kul” olmak, hükümdarın iktidarına ve tüm buyruklarına baş eğmekle yükümlü olmak demektir.
“tebaa” veya “kul” hiçbir zaman hükümdarı seçimle değiştirmek olanağına sahip olmadığı için, hükümdarın “tebaa”ya karşı hiçbir siyasal sorumluluğu da yoktur.